→ Je bent nu in dag 6: donderdag, 2009-08-20
De volgende dag hebben we onze spullen weer ingepakt en zijn op weg naar Jutland gegaan. In het noordwesten van Funen kwamen we langs de Skovlund camping die Evert nog kende van lang geleden, toen hij met de brommer naar Denemarken was gegaan. Bij het strandje zelf was het lekker rustig, de motor konden we praktisch bij het strand zelf neerzetten en we deden onze motorkleding uit. We werden meteen te grazen genomen door stekende lieveheersbeestjes. Ja, die Deense exemplaren steken en het waren er best veel. We zijn snel richting het water gelopen. We wilden het water in, maar het stikte van de kwallen! Toch waren de mensen die er al waren niet bang voor die steekdingen. Op een soort klein eilandje iets verderop zaten zelfs een aantal mensen, die dus langs de kwallen heen gewaad hadden. Na veel heen en terug lopen in het water, en na een paar keer in halve paniek weer naar de kant teruggerend te zijn, besloten we dapper te zijn en ook naar dat eilandje te waden. Van de paar mensen daar spraken er twee Nederlands. We hebben nog een kort praatje met ze gemaakt en ze maakten ons nog enthousiaster voor Legoland.
Daarna zijn we teruggewaad en we hebben daar nog een poosje op het strand gelegen. Eigenlijk was het te warm om nog leuk te zijn en na een poosje gingen we dan ook maar weer naar de motor, met als doel: in de buurt van Legoland een camping vinden.
Went het ooit echt helemaal, dat langdurig op een motor zitten? In ieder geval konden we lekker vlot doorrijden en toen we Legoland bereikten, hebben we daar alvast kaartjes gekocht, zodat we de volgende dag niet in de rij zouden hoeven te staan. De camping bij Legoland was nogal prijzig, op het afzetterige af, en wat nu? Het plan was om de dagen na Legoland aan de westkust van Jutland te blijven. Het zou wel gemakkelijk zijn om daar alvast een camping te zoeken waar je meerdere dagen kunt blijven. Dan hoef je niet steeds de tent, spullen, etc. in te pakken, op te zetten, enzovoort. We reden door richting de westkust. En ongelooflijk, zo rustig als de provinciale wegen daar zijn. We reden vaak 150 ~ 160 waar je eigenlijk maar 100 mag, dat kon gemakkelijk.
Bijna waren we bij Nymindegab, maar nog vóór Nørre Nebel, toen het onweer losbarstte. De bliksem spoot uit de lucht en het water stroomde bijna even snel naar beneden. Voor motorrijders is dat levensgevaarlijk. Autorijders zitten in een kooi van Faraday, maar zulke bescherming genoten wij niet. Dus zijn we op onze hurken gaan zitten, verschuild naast wat bomen en struiken. Na een poosje ging het weerlichten steeds minder snel volgen door het gedonder en we rekenden uit dat het onweer al acht kilometer van ons vandaan moest zijn. Toen werd het tijd om verder te rijden, want het was al bijna donker.
Het oorspronkelijke plan om een primitieve standcamping op te zoeken, wisselden we in voor het plan om de dichtstbijzijnde camping te pakken. Evert was hier lang geleden al eerder geweest en wist dat het een luxe camping was. Daar hadden we, helemaal koud en nat, wel behoefte aan! Op de GPS hebben we deze camping toen snel gevonden.
| Vorige | Volgende |