Mireille @ Karolinska (2007)

Naast alle leuke dingen moest er ook gestudeerd worden! Vorige week zondag en maandag ben ik flink in de boeken gedoken om me voor te bereiden op de ‘munta’ van dinsdag . Een munta is een soort tussentijds mondeling examen waarmee je alvast punten kunt verdienen voor het uiteindelijke tentamen. Het was het eerste jaar dat ze de munta bij dit blok Medical Microbiology and Immunology hebben ingevoerd en dat meteen al na één week. Gelukkig bleek het allemaal reuze mee te vallen. In een werkgroep moest je van drie vragen er één beantwoorden en uitleggen, maar als je het niet meer helemaal wist, kon je hulp krijgen van de docent of je medestudenten uit de werkgroep. Iedereen van ons heeft het gehaald.

Donderdag 6 september hadden we een vrije dag, omdat er een Klinikdag Doktorsskolan stond ingeroosterd voor de Zweedse studenten. Deze dag wilden we goed benutten om in Stockholm rond te kijken en musea te bezoeken. Het plan was om naar Skansen te gaan, een groot openluchtmuseum op het eiland Djurgården. Onderweg in de metro kwamen we er echter achter dat alleen in het weekend alle huisjes open zijn en we besloten er een andere keer heen te gaan. Eenmaal uit de metro liepen we langs een fototentoonstelling van Steve Bloom, genaamd ‘Spirit of the Wild’. Het waren enorme foto’s van dieren in het wild, hele mooie en verrassende foto’s. Deze tentoonstelling was of is nog steeds ook te zien in Amsterdam, Moskou, Oslo en Dublin. De foto’s zelf waren ontzettend leuk om te bekijken, maar wat nog veel leuker was: er zelf voor gaan staan en doen alsof je bij de foto hoort. Omdat we een echte photoshopper in onze groep hebben, barstten we van de ideeën en we hebben er een hele tijd doorgebracht.

Daarna wilden we naar het Vasamuseet (Vasamuseum) gaan, maar onderweg kwamen we langs het Nordiska museet, waar je tot en met 18 jaar gratis in mocht. Voor dat moment was ik samen met nog een paar weer even 18. Het museum ging over de Zweedse cultuur met allerlei speelgoed, kleding en huisjes van vroeger en over bepaalde feesten en tradities. Op zich wel leuk, maar niet echt spectaculair. Het Vasamuseet daarentegen is wel echt een aanrader. Ook hier was de entree gratis t/m 18 jaar. We wilden hetzelfde trucje uitvoeren, maar dit keer lieten ze ons niet zo makkelijk gaan. Uiteindelijk hebben we het toch allemaal voor elkaar gekregen om gratis naar binnen te mogen. Vasa was een enorm schip dat leek op de VOC-schepen van Nederland en is ook gebouwd met de hulp van Nederlanders. Het was echter vrij instabiel en na drie keer kantelen, zonk het schip, nog in de wateren van Stockholm. De Zweedse vlag kwam echter nog boven het wateroppervlak uit en bleef daar midden op het water wapperen. Na 333 jaar is het schip naar boven gehaald en omdat het erg goed bewaard is gebleven en er later veel moeite in is gestoken om het zo te houden, is zelfs nu nog ongeveer 90% van het schip origineel.

Na het museum zijn we verder over Djurgården gelopen. Dit eiland staat vol met musea, natuur en enkele pretparkjes. Mensen wonen er nauwelijks. Onderweg kwamen we langs een speeltuin met een geweldig speeltoestel. Het was een soort kruising tussen een schommel, wipwap en draaimolen en, vrolijk door het zonnige weer en de mooie omgeving, hebben we ons hier met z’n vijven nog prima een tijdje vermaakt.

Zaterdag was een enorm drukke dag. Het weekendje Solvik vorige week was bedoeld om dingen te plannen en organiseren voor deze dag. Vandaag waren er namelijk activiteiten, een diner en daarna een feest voor nieuwe eerstejaarsstudenten aan het Karolinska Instititutet, het zogenaamde Amphiox-gasque. ’s Ochtends moesten we groepjes begeleiden in een park bij allemaal verschillende en de meest bizarre spellen. Helaas regende het de hele tijd, was het ontzettend koud, spraken we geen Zweeds (waardoor alles langs ons heen ging) en konden de groepjes prima zichzelf begeleiden. Hierdoor waren de rapbattles, het doorgeven van eieren onder je kleren en estafetteloop met rauwe vis een stuk minder interessant. Ook het ‘typisch Zweedse ontbijt’ met een hele gekookte aardappel met schil, rauwe vis en yoghurtsaus met rauwe ui konden ons niet echt opvrolijken.

’s Avonds moesten we helpen het diner in goede banen te leiden. Tafels klaarzetten, tafels dekken, eten opscheppen en helpen serveren. Vol goede moed, het kon niet slechter dan vanochtend, gingen we helpen, maar ongelofelijk, wat een zootje. Er was niemand met een plan, we hadden tafels neergezet die vervolgens verkeerd bleken te staan. Ook met de stoelen ging het niet bepaald in één keer goed. Voorzichtig hebben we de mensen erop gewezen dat je met één rol tafelkleed niet 60 tafeltjes kunt dekken en dat kaarsen direct op een tafelkleed ook niet het beste plan zou zijn. Toen we eindelijk alle borden (200!) hadden neergelegd, moesten ook deze weer allemaal worden weggehaald. We hebben onze mond maar gehouden over het feit dat het misschien wat apart zou zijn dat je op een gala kartonnen bordjes en plastic bestek krijgt. Tot slot was ook het eten serveren een feest vol tegenstrijdige opdrachten (meer, minder, meer). Maar goed, uiteindelijk hebben we wel alle optredens en toespraken mogen meekijken, al het eten en drinken gratis mogen hebben en gratis entree voor het feest van die avond. En dat was allemaal ontzettend gezellig en ook hier heb ik weer wat nieuwe mensen leren kennen. Al met al was het zeker een geslaagde avond en bovendien zijn we allemaal weer een ervaring rijker.

Zondagmiddag was de eerste bijeenkomst van onze jongleercursus. Met z’n zessen zijn we weer naar het gebouw van de MF gelopen, waar we een paar uur daarvoor nog aan het feesten waren. De andere jongleurs bleken hele aardige KI-studenten te zijn die dit allemaal als hobby deden, zowel beginners als gevorderden. Ergens in een kelder met een spiegelwand ging een kast open, kwam er een schoenendoos met jongleerballetjes tevoorschijn en ging iedereen voor zichzelf aan de slag. Sommigen waren ontzettend goed, maar ze vonden het erg leuk dat ik ook al kon jongleren en ze hebben me een paar nieuwe trucjes geleerd. Ook kende ik een paar trucs die zij nog niet kenden, dus we hebben met z’n allen erg leuk gejongleerd en het was ontzettend gezellig. Inmiddels zijn de meesten van ons fanatiek aan het oefenen met bolletjes sokken, wachtend op de volgende bijeenkomst.

[Show as slideshow]

Dit bericht is gepost op 10 september 2007 om 14:17 uur en is geplaatst in Zonder categorie. Je kunt alle reacties op dit bericht volgen via de RSS 2.0 feed. Je kunt een reactie achter laten of trackback vanaf je eigen site.